Filmy nagość, homoseksualizm, bar

Sezon 1: W Bon Temps w Luizjanie wampiry wyszły z trumien i zamieszkały z ludźmi. Żywiąc się syntetyczną krwią, nie potrzebują już ludzkiej, aby przeżyć. Tak przynajmniej się wydaje; Plejada barwnych osobowości to bohaterowie tej magnetyzującej serii, gdzie w główne role słodkiej kelnerki Sookie Stackhouse, która czyta w myśli innych oraz 173-letniego wampira Billa Copmtona wcielili się zdobywczyni Nagrody Akademii Anna Paquin oraz Stephen Moyer.

Cindy Campbell i grupa jej przyjaciół muszą stawić czoła duchowi małego chłopca oraz powstrzymać inwazję kosmitów.

Dramat sensacyjny. Mieszkańców San Francisco sparaliżował strach. Niejaki Scorpio (Andrew Robinson), psychopatyczny zabójca, morduje zupełnie przypadkowe osoby. Nikt nie może zrozumieć, czym kieruje się wybierając swoje ofiary. W końcu zabójca sam informuje policję, kogo uśmierci następnym razem. Jednocześnie deklarując, że odstąpi od popełnienia zbrodni, jeżeli miasto wypłaci mu żądaną sumę. Inspektor lokalnej policji Harry Callahan (Clint Eastwood) ma dostarczyć okup. Współpracować z nim będzie inny policjant, Chico (Reni Santoni). Harry nie jest tym zachwycony, lubi pracować sam. Tym razem akcja się nie powiedzie. Scorpio kolejny raz zabija i kolejny raz ucieka przed policją. Po kilku dniach znów daje o sobie znać. Tym razem żąda 200.000 dolarów, a w zamian obiecuje wskazać, gdzie ukrył małą dziewczynkę. Jeżeli nie dostanie pieniędzy, dziecko nie przeżyje. Kolejny raz Harry szykuje się do przekazania okupu. Scorpio pojawia się w umówionym miejscu, ma zamaskowana twarz. Atakuje Harry'ego, który broni się i rani napastnika nożem. Scorpio ucieka. Potem, chcąc się zemścić, oznajmia, że pozwoli, by porwane dziecko zmarło.

Pierwsza z cyklu opowieści, których bohaterem jest czarnoskóry prywatny detektyw John Shaft (Richard Roundtree. W tym odcinku Shaft wynajęty zostaje do odnalezienia porwanej córki mafioza z Harlemu. Równocześnie toczy bezpardonową wojnę z gangsterami.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Gwizdy kibiców. Błysk fleszy. A przede wszystkim ring i czekający w narożniku przeciwnik. Do tej pory dla zawodowego zapaśnika, Randy'ego "Tarana" Robinsona nie liczyło się nic innego. Gwiazda wrestlingu lat 80 obecnie rozmienia się na drobne, walcząc w mało prestiżowym "Klubie Weterana", za małe sumy pieniężne. Jednak Randy lubi swoje życie, a nade wszystko kocha wrestling. Lecz kiedy po jednej z walk dostaje ataku serca, lekarze przepowiadają mu koniec kariery. Wtedy dla Robinsona zaczynają istnieć inne, wcześniej mało dostrzegane rzeczy: piękna przyjaciółka, Cassidy, tańcząca w klubie go-go, oraz zapomniana i zaniedbana w dzieciństwie córka. Andy pragnie odnowić swoje kontakty z nimi obiema. Nie jest to jednak łatwe, bo dotychczas życie Robinsona poza ringiem było pasmem porażek...

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.