Filmy lata 70., nowy jork

Film oparty na autobiograficznej książce Rona Kovica. Główny bohater, patriota, zostaje wysłany na wojnę do Wietnamu. Tam zostaje ranny. Diagnoza jest dla niego straszna - kalectwo do końca życia. Od tego czasu Ron (Tom Cruise), który uważa, że został zdradzony przez państwo, staje się aktywistą praw człowieka.

Nowy Jork, rok 1978. Dwadzieścia przecznic między 8. Aleją i rzeką Hudson, wypełnionych lombardami, burdelami i spelunami, kontrolowanych przez irlandzką mafię, znanych jako dzielnica Hell's Kitchen. To miejsce nigdy nie zaliczało się do najprzyjemniejszych części miasta. Ani najbezpieczniejszych. Jednak sytuacja, w jakiej znalazły się żony irlandzkich gangsterów, Kathy, Ruby i Claire (Melissa McCarthy, Tiffany Haddish, Elisabeth Moss) zmusi je do podjęcia radykalnych kroków. Kiedy ich mężowie trafiają za kratki, w wyniku działań prowadzonych przez FBI, kobiety przejmują sprawy irlandzkiej mafii w swoje ręce - począwszy od planowania kolejnych przekrętów, a skończywszy na dosłownym wykańczaniu konkurencji.

Nowy Jork, późne lata 70. Jedna dziewczyna żyje na całego. Seks, pieniądze, szyk, sława... to wszystko jest w jej zasięgu. Pewnie porusza się po parkiecie, dumnie kroczy po wybiegu, patrzy na Ciebie z okładek magazynów. Jest boginią. Jest gwiazdą. Nazywa się Gia. Zbyt piękna by umrzeć. Zbyt dzika by żyć. Film oparty na tragicznym życiu pierwszej amerykańskiej supermodelki.

W trzecim filmie z trylogii o rodzinie Corleone Al Pacino ponownie wciela się w rolę autokratycznego przywódcy rodu. Sześćdziesięcioletni Michael Corleone myśli o wyprowadzeniu swej rodziny ze świata zbrodni, a zarazem o znalezieniu właściwego następcy. Wybór pada na porywczego Vincenta (Andy Garcia), ale decyzja ta równie dobrze może przekreślić marzenia o legitymizacji i wciągnąć rodzinę w piekło mafijnej wojny.

Historia życia Johna Gottiego (John Travolta), przywódcy mafijnej rodziny Gambino – jednej z najpotężniejszych i najbardziej bezlitosnych grup przestępczych w historii Ameryki. Gangster znany z brutalności i pogardy dla prawa, dzięki urokowi osobistemu i elegancji stał się ulubieńcem mediów. W 1986 roku twarz Gottiego pojawiła się na okładce tygodnika Time. Scenariusz filmu został oparty na książce syna gangstera – Johna Gottiego Juniora – „Shadow of My Father”.

Osadzona w Nowym Jorku lat siedemdziesiątych barwna opowieść o seksie, narkotykach i rockandrollu.

Film oparty na faktach. Rok 1965. Jim Morrison (Val Kilmer) zakłada grupę rockową The Doors, która bardzo szybko zdobywa popularność. Charyzmatyczny wokalista nadużywa jednak alkoholu i narkotyków. W jego zachowaniu oraz twórczości widoczna jest fascynacja śmiercią i dążenie do autodestrukcji.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Stany Zjednoczone, rok 1973. Piętnastoletni William Miller jest wielkim fanem rocka i marzy, by zostać dziennikarzem muzycznym. Nie posiada się ze szczęścia, gdy wydawca prestiżowego magazynu "Rolling Stone" zleca mu napisanie reportażu z trasy koncertowej grupy Stillwater. Mimo sprzeciwu matki William postanawia wyruszyć w drogę, a niezwykła wyprawa staje się dla niego prawdziwą szkołą życia.

Mordercze lato opowiada o grupie mężczyzn z nowojorskiej dzielnicy - Bronxu, którzy na własną rekę starają się znaleźć Syna Sama, seryjnego mordercy. Są to mieszkańcy białej części Bronxu, Włosi z pochodzenia - twardzi, uparci, o niewzruszonych zasadach. Wśród z nich znajduje się czwórka przyjaciół, młodych ludzi, którzy szukają szczęścia w życiu. Czwórka przyjaciół powoli zaczyna poddawać się psychozie, jaka zapanowała na Bronxie. Szukanie Syna Sama nie ma nic wspólnego nawet z amatorskim śledztwem i przypomina polowanie na czarownice. Tak naprawdę wszyscy załatwiają swoje własne porachunki, dając upust zadawnionym niechęciom i brakowi tolerancji. Kolesie z sąsiedztwa próbują przekonać Vinniego, że Syn Sama to Ritchie. Przedstawiają mu różne "dowody". Przyjaźń zaczyna przeradzać się we wrogość, zaufanie zmienia się w strach.