Dramat 1970

Jeden z kluczowych filmów „słowackiego Felliniego” Juraja Jakubiski, oparty na alegoriach i symbolach. Na odległym wiejskim osiedlu grupa ludzi chce żyć własnym życiem z dala od globalnej katastrofy. Zakładają własną fikcyjną rodzinę i oddają się nieustannym uciechom, pogrążając się w rozważaniach na temat śmierci i życia, popadając w różnego rodzaju sytuacje lub dzikie czyny. Dołączają kolejne osoby, tworząc rodzaj dziwacznej wspólnoty, istniejącej poza czasem i przestrzenią. Ale i tu dopada ich terror fanatycznej dyktatury, głoszącej zbawienie w budowie „czerwonej arki”…

Filip jest nastolatkiem, którym nie interesują się żadne z rodziców. Porzuca więc szkołę i wiąże się z grupką osiedlowych chuliganów. Poznaje Dankę, która znajduje się w podobnej sytuacji. Razem postanawiają uciec od otaczających ich ludzi i problemów, a miejscem docelowym ma być Wyspa Szczęśliwości. Ich plan zostaje odkryty przez ojca Danki ...

Dwie piękne, egzotyczne tancerki łączy erotyczna zażyłość. Przyjaźń zaczyna się psuć, gdy jedna z nich zaczyna mieć powracające koszmary w których zabija. Gdzie jest granica jawy i snu, wszystko zaczyna się rozmywać.

Bohater filmu, swiftowski Lemuel Guliwer we współczesnym stroju, trafia do tajemniczej krainy Balnibarbi, nad którą od dawna unosi się jej stolica – Laputa. Jest to, jak głosił roboczy tytuł filmu, „kraina życzliwych wędrowców”. Tutaj spotyka dziwnych ludzi i przeżywa dziwne przygody, prawie zawsze z narażeniem życia.

Julien Durras (Maurice Garrel) jest profesorem uniwersyteckim geologii, który decyduje się spędzić rok w Haute-Provence z żoną Isabelle (Marie Dubois) i dwójką dzieci. Jest surowym i bezkompromisowym mężem i ojcem. Nie zauważa, że jego młoda żona nudzi się po prostu. Z zadowoleniem przyjmuje niemieckiego studenta geologii Carl-Stephana (Mathieu Carrière), który musi mu pomóc w tłumaczeniu swojej pracy. Młodzieniec przynosi domowi lekkość i nową energię. Po wyjeździe Juliena do Paryża matka zakochuje się w nauczycielu z wzajemnością, miłością platoniczną.

Włoszka desperacko poszukuje męża, żołnierza uważanego za zaginionego w Rosji, podczas II wojny światowej.

Lata dwudzieste ubiegłego wieku. Wojna domowa zbliża się do zakończenia. Po wdarciu Czerwonej Armii na Krym zaczyna się paniczna ucieczka tych, którzy nie popierali rewolucji. W tym strasznym biegu znajdują się szeregi rozmaitych ludzi - bezbronna Serafima Korzuchina i dama pułku Luśka, docent Gołubkow i generał Chludow. Wypędzeni na emigracyjne życie rosyjscy inteligenci tracą grunt pod nogami. Ostatnią szansą ocalenia Serafimy staje się wyjazd Gołubkowa i generała Czarnoty do Paryża...

Przed laty Joe Martin uciekł z więzienia wraz z czterema towarzyszami i zostawił ich, widząc, jak jeden z nich zabija policjanta. Zmieniwszy tożsamość, Joe ukrył się na francuskim wybrzeżu, gdzie wiedzie spokojne życie u boku żony i przybranej córki. Pewnego dnia dawni towarzysze wracają, by wyrównać rachunki.

Podróżujący od miasteczka do miasteczka Benito Freire od dziecka cierpi na epilepsję, co sprawia, że przesądni wieśniacy uznają go za przeklętego. Podczas jednego z ataków nasz bohater zabija kobietę i ukrywa jej ciało. Morderstwo sprawia, że jeszcze bardziej pogrąża się w szaleństwie i sam zaczyna wierzyć iż staje się wilkołakiem.

Akcja się dzieje na peryferiach Rzymu. Murarz Oreste rzuca żonę dla zalotnej kwiaciarki Adelaidy, poznanej na festynie. Pewnego dnia dziewczyna również zakochuje się w Nello. Adelaida nie potrafi dokonać wyboru w sposób ostateczny. Przez jakiś czas są we troje, potem kobieta postanawia odejść na zawsze i zamieszkuje w pięknej willi bogatego rzeźnika o imieniu Ambleto.