Filmy Rumunia

Dwójka pasażerów (Leelee Sobieski i Steve Zahn) i konduktor (Danny Glover) odkrywają ciało martwego mężczyzny w jednym z przedziałów nocnego pociągu. Przy zwłokach znajdują cenne diamenty i po chwili wahania postanawiają zachować je dla siebie. Muszą jednak pozbyć się ciała, tak, by nikt nie dowiedział się prawdy. Chcą ukryć je w kufrze i wyrzucić z pociągu, gdy ten będzie mijał rzekę. Z pozoru prosty plan zaczyna się komplikować, kiedy okazuje się, że zwłoki nie zmieszczą się w za małym kufrze – przynajmniej w całości... Obcy sobie ludzie, którzy przypadkowo zostali wspólnikami, zaczynają wpadać w paranoję. Każdy po cichu spiskuje przeciw któremuś z partnerów. Nikt nie jest bezpieczny. Nikomu nie można ufać.

Trzydzieści lat temu Andrei Filipov był cudownym dzieckiem teatru Bolszoj. Jako dyrygent kierował orkiestrą największego teatru Rosjii. Stracił stanowisko z powodów politycznych. Obecnie, jako zwykły człowiek, sprząta w swoim dawnym teatrze. Pewnego dnia, przypadkiem dowiaduje się, że paryski teatr Châtelet zaprasza orkiestrę Bolszoj na uroczysty koncert. Postanawia zebrać swoich byłych muzyków i udać się do Francji w miejsce prawdziwego zespołu. Ma na to dwa tygodnie.

Cristi jest policjantem, który odmawia zatrzymania chłopaka oferującego haszysz dwóm swym rówieśnikom. Takie propozycje są surowo karane przez prawo, a mimo to mężczyzna rezygnuje z wypełnienia obowiązku, ponieważ nie chce mieć na sumieniu zniszczenia młodego życia. Dla jego przełożonego słowo "sumienie" ma zupełnie inną definicję...

Film Anci Damian to wyjątkowe połączenie animacji, dokumentu i fikcji. Droga na drugą stronę nawiązuje do prawdziwych wydarzeń. 11 lipca 2007 roku pewnemu sędziemu w sklepie został ukradziony portfel. Policja, żeby zadowolić sędziego, aresztowała niejakiego Claudiu Crulica: trzydziestotrzyletniego obywatela Rumunii, mieszkającego od dłuższego czasu w Polsce. Mężczyzna twierdził, że w tym czasie przebywał w Mediolanie i starał się kilkakrotnie interweniować u władz Rumunii. Natomiast w areszcie, na znaku protestu wobec niesprawiedliwego zatrzymania, rozpoczął strajk głodowy, który zakończyła po czterech miesiącach jego śmierć. W tym czasie ani lekarze, ani strażnicy, ani rumuńscy dyplomaci nie sprawdzili zeznań Crulica. Damian przedstawia te dramatyczne wypadki w oryginalnej formie, a widzów przez przedstawiony świat prowadzi głos Macieja Stuhra, który przemawia jako Claudio.

Angela (Ilinca Manolache), asystentka produkcji, podróżuje po Bukareszcie, aby wziąć udział w castingu do reklamy dotyczącej bezpieczeństwa w miejscu pracy zleconej przez międzynarodową firmę. Ta „Alicja we wschodniej krainie czarów” spotyka w swoim wyczerpującym dniu: wielkich przedsiębiorców i prawdziwych prześladowców, bogatych i biednych, osoby z poważnymi niepełnosprawnościami i partnerów seksualnych, jej cyfrowy awatar i inną Angelę ze starego, zapomnianego filmu, westerny, kota, a nawet zegar Szalonego Kapelusznika...

Kolektyw jest zapisem wydarzeń, do których doszło w ciągu pierwszego roku po pożarze w klubie nocnym Colectiv w Bukareszcie. Pożar, w którym zginęło 27 osób, a 180 zostało rannych, był ogólnonarodową tragedią. Kiedy niedługo po tym tragicznym zdarzeniu kolejne ofiary poparzeń zaczęły umierać w szpitalach od ran, które nie zagrażały ich życiu, jeden z lekarzy poinformował o tym zespół dziennikarzy śledczych. Jak po nitce do kłębka, dziennikarze zaczęli odkrywać kolejne oszustwa w służbie zdrowia. Twórcy dokumentu towarzyszyli z kamerą w tym dochodzeniu zarówno przedstawicielom lokalnych władz, jak i dziennikarzom, którzy próbowali dotrzeć do prawdy.

Camil, który ma ma 39 lat, wyrusza w senną podróż, w której banalność łączy się z surrealizmem. Zmagając się z utratą kontroli – nad pracą, statusem społecznym, związkiem – wyrusza na poszukiwanie, które prowadzi go do zakwestionowania podstaw swojej męskiej tożsamości. Podąża za swoją dziewczyną w coraz bardziej dziwaczny i niepokojący świat społeczności i rytuałów, zanim zostaje skonfrontowany z tragikomicznym odwróceniem ról, które prowadzi nas do zakwestionowania wszystkiego.

Voyagers to historia świeżo upieczonych kosmonautów, którzy otrzymują niezwykle ważne i odpowiedzialne zadanie. Otóż będą musieli skolonizować odległą planetę. Niestety nie wszystko idzie zgodnie z planem. Z czasem wśród młodych kosmonautów zaczynają pojawiać się pierwotne instynkty, które skutkują wybuchem na statku nieokiełznanego i niebezpiecznego chaosu. Pożądanie, głód władzy i strach zaczynają brać górę nad podróżnikami. Czy to izolacja, czy może coś innego powoduje taki stan rzecz?

Film podejmuje temat wojny w byłej Jugosławii. A dokładnie masakry w Srebrenicy, gdzie ponad 8 tysięcy bośniackich muzułmanów, mężczyzn i chłopców, zostało zamordowanych przez Serbów na oczach żołnierzy międzynarodowych sił pokojowych. Ale ta wojna jest inna, bo widziana oczami kobiet: reżyserki i jej tytułowej bohaterki, tłumaczki, desperacko próbującej nazwać i powstrzymać wydarzenia, których grozy nikt nie chce przyjąć do wiadomości. Aida (warta wszystkich nagród, wybitna kreacja Jasny Đuričić) pracuje w bazie ONZ, wokół której gromadzą się tysiące cywilów. Szukając w tłumie męża i synów, wierzy, że uda jej się kogoś przekonać, komuś wytłumaczyć, wybłagać jeden podpis, wynegocjować życie.

Jest lipiec 2001 roku. W Genui odbywa się szczyt państw G8. Do Włoch zjeżdżają się nie tylko najważniejsi politycy świata, ale także tłumy alterglobalistów. W całym mieście panuje ogromne napięcie. Młodzi manifestanci okupują ulice, a włoskie służby bezpieczeństwa w każdej chwili są gotowe do zbrojnej interwencji. Drugiego dnia szczytu dochodzi do starć protestujących z policją, podczas których ginie jeden z najaktywniejszych demonstrantów, 23-letni Carlo Giuliani. Ale to dopiero początek. Spirala przemocy systematycznie się nakręca, a jej eksplozja następuje w nocy z 21 na 22 lipca w budynku szkoły Diaz, gdzie policja, pod pretekstem poszukiwania terrorystów, masakruje dziesiątki uczestników protestu.